Heinrich Georg Bronn, geboren in Ziegelhausen bij Heidelberg op 3 maart 1800 en stierf in Heidelberg op 5 juli 1862, is een Duitse geoloog.
Biografie
Hij studeerde aan de Universiteit van Heidelberg en promoveerde in 1821 aan de Faculteit der Geneeskunde, waarna hij hoogleraar natuurlijke historie werd. Hij begon met onderzoek in de paleontologie en voerde veldstudies uit in Duitsland, Frankrijk en Italië. Van 1830 tot 1860 droeg hij bij aan de Jahrbuch bontminerologie, die verder gaat onder de titel Neues Jahrbuch (Nieuwjaarboek). Zijn belangrijkste persoonlijke bijdrage, Letkaea Geognostica (2 delen, Stuttgart, 1834 - 1838; 3e druk F. Romer, 3 delen 1851 - 1856), wordt gezien als een van de fundamenten van de Duitse stratigrafie.
Handbuch einer Geschichte der Natur (The Handbook of Natural History) wordt in drie delen gepubliceerd. De eerste (1841) beschrijft de fysieke geschiedenis van de aarde. De tweede is gewijd aan de geschiedenis van het leven; soorten worden daar gezien als een directe scheppingsdaad. De derde, die een Palaeontologicus-index bevat, wordt in drie delen gepubliceerd met de hulp van Hermann von Meyer en Johann Heinrich Robert Göppert. Deze fossiele index is van grote waarde voor alle paleontologen.
Bronn begint een belangrijk werk over de recente fossiele zoölogie, Die Klassen und Ordnungen des Thier-Reichs (Classes and Orders of the Animal Kingdom). Hij schrijft de volumes die gaan over Amorphozoa, Actinozoa en Malacozoa. Gepubliceerd tussen 1859 en 1862, worden deze werken voortgezet door andere natuuronderzoekers. In 1861 kende de Geological Society of London hem de Wollaston-medaille toe.
